เป็นบทความจากรุ่นพี่46คนหนึ่งที่โพสต์ลงบอร์ดเขียว เลยขออนุญาตนำมาลงซ้ำอีกครั้ง ให้คนที่ไม่ได้อ่านมาอ่านกันเสียแต่เนิ่นๆครับ....
:m141:
เพื่อนๆ น้องๆ ทุกคน
เราในฐานะที่เคยเป็นเด็กรุ่น สี่สิบหก
ก็อยากจะมาบอกอะไรสักหน่อย
เวลาเราผ่านการสอบสัมภาษณ์แล้ว ก็ถือว่าเราเป็นเด็กแลกเปลี่ยนแล้วใช่มั้ย
ทีนี้มันจะมีให้เราเขียนแนะนำตัวถึงโฮส
ตอนนั้น เราก็เขียนบรรยายถึงแง่ดีของเราไป
ไม่รู้ว่ามันจะดีเกินไปมั้ย แต่คือ อยากเตือนว่า
อย่าเขียนโม้ถึงสรรพคุณของเรามาก
เพราะโฮสเค้าจะรับเรา ก็ดูจากสิ่งที่เราเขียน
ถ้าเราเขียนแบบว่า เราดีมากๆจริงๆ
แล้วพอเค้ามาเจอตัวจริง เค้าอาจจะผิดหวัง
แล้วมันก็กลายเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดแบบเรา
เราจะย้ายโฮสตอนนั้นก็ยังไงๆ อยู่
เพราะมันไม่ใช่ปัญหาใหญ่
แต่อยากบอกว่ามันอึดอัดมากนะ
การที่เขาหวังให้เราเป็นอย่างนั้น
แล้วเราปรับตัวหาเค้าเสียจนเราไม่มีความเป็นตัวเอง
ปรับตัวจนเครียดด้วยกันทั้งสองฝ่าย
แย่สุดคือโฮสมัมเราเค้าเป็นพวกชอบจิกกัด
อยู่ๆ วันดีคืนดี จะเอาใบที่เราเขียนแนะนำตัวมาอ่าน
อ่าน แล้วก็พูดขึ้น่วา อันไหนตรงไม่ตรง
มันทำร้ายจิตใจมากนะ
เพื่อนๆคงเคยเจอกันใช่มั้ย
ที่เวลาอยู่ไทย เราก็เออ เฮฮาเป็นคนสนุกพูดมากจริงๆ
แต่พอต้องพูดภาษาที่สามเรากลับนึกมุกไม่ออก
พูดตลกไม่ออก
โฮสเราเค้าก็คาดหวังเหลือเกินว่าเราจะตลกยังงั้น
ยังงี้ จนเรารู้สึกว่า เราเครียดมากจริงๆ
เราพยายามปรับตัว และในที่สุดปีนั้นก็ผ่านมาได้
แต่อยากบอกว่า ไม่ได้สวยหรูเท่าไรนัก
ไม่มีความสุขจริงๆ การที่เราปรับตัวหาเค้าฝ่ายเดียว
เดียว มันเหนื่อยมากนะ เราร้องไห้หนักจริงๆ
ก็อยากบอกว่า ไปอยู่ต่างแดน มันต้องปรับตัวอยู่
แล้ว ก็เราต้องไม่ลืมตัวตนของเรา
ไม่ใช่ว่าแคร์เค้ามากเกิน จนหมดความมั่นใจ
เสียตัวตนของเราไป เพียงเพื่อจะเอาใจเค้า
อย่างเดียว จนเรากลายเป็นเหมือนคนอื่นที่ไม่ใช่
ตัวเรา.. ก็อยากให้โฮสคนไทยที่จะรับเด็กเข้ามา
เข้าใจด้วยว่า เด็กน่ะ พยายามปรับตัวกันเต็มที่
แล้วจริงๆ ถ้าคุณไม่พอใจ คุณควรจะเปิดใจรับบ้าง
ขออย่าพูดอะไรทำร้ายจิตใจเด็ก
หรือแสดงอาการไม่ดีเลย ไม่มีเด็กคนไหนเค้า
ไม่อยากเอาใจพวกคุณหรอก
พวกเราก็อยากให้คนรัก อยากเผยแพร่สิ่งดีๆ
ก็เสียใจอย่างนึงนะ คือเราปรับตัวมาก เกินไป
มากเสียจนเราร้องไห้ทุกคืน
เพราะเค้าคาดหวังเรามากเกินจริงๆ
การคาดหวัง บางทีมันก็น่าอึดอัดนะ