AFSer Thailand Webboard
AFS Talk => Everything => Topic started by: หนูจ๋าไปอเมริกา 48 on August 05, 2009, 02:39:00 PM
-
หึหึ ตอนแรกว่าจะไม่เขียนแล้วแหละ มันยาว ขี้เกียจ แต่พอเห็นบุ๊งเขียน พี่ก็เลยเอาประสบการณ์ของพี่มาแชร์มั่ง เพื่อ น้องๆ คนไหน เอาไปปรับใช้ได้นะค่ะ
พี่สอบได้เป็น "ตัวจริง" ไปอเมริกา
วันที่ประกาศผลอ่ะ พี่ดีใจมากเลย แบบว่าวิ่งกร๊ดกร๊าด โทรศัพท์บอกพ่อบอกแม่ เพราะพ่อแม่เป็นคนบอกให้พี่ไปลองสอบดู
พอพี่ไปถึงบ้านปุ๊บ พ่อแม่พี่บอกว่า ไม่ให้หนูจ๋าไปอเมริกาหรอก บลา บลา บลา
พี่เสียความรู้สึกมากค่ะ เพราะพ่อเป็นคนบอกให้พี่ไปลองสอบดูแท้ๆ แต่ก็คงแบบ แปลกใจอ่ะ ที่พี่ติดเป็นตัวจริง
พ่อกับแม่บอกว่า ที่ไม่ให้ไปเพราะ "พี่ไม่เก่ง" พ่อกับแม่ไม่มั่นใจว่าอย่างพี่อ่ะ จะใช้เงินสามแสนหกได้คุ้มค่าทุกบาททุกสตางค์หรือป่าว
พูดง่ายๆ คือ ยังไม่ดีพอ กลัวจ่ายตังค์ไปเสียเปล่า
คิดดูนะน้อง ขนาดพี่สอบได้ พ่อแม่ยังคิดอย่างงี้เลยอ่ะ
พี่เสียใจมากกกกกกกกก ไม่ต้องบอกว่ามากขนาดไหน
นอนร้องไห้ทุกคืน แบบตอนนั้น ไปโรงเรียนตาบวมทุกวัน
เพื่อนพี่มันก็พยายามช่วยพี่ทุกทางเลยอ่ะ ให้พี่ไปเชิญอาจารย์บุปผา (หัวหน้าเอเอฟเอสเขตธนบุรีและอาจารย์สอนภาษาอังกฤษของพี่) ไปคุยกะพ่อดู
แต่พี่แบบไม่กล้าอ่ะน้อง พ่อพี่ดุมาก แม่พี่ก็ดุมาก ตัดสินใจอะไรแล้วเป็นคำขาดที่แบบจะไม่มีวันเถียงได้
แต่พี่อ่ะ อยากไปมาก พี่บอกตัวเองว่ายังไงพี่ก็จะะไปให้ได้เลยอ่ะ
พอวันปฐมนิเทศน์ พี่ก็ลากแม่ไปด้วย ที่จริงแม่พี่ไม่ค่อยอยากไป อยากให้พี่จบๆ ซะ แม่พี่บ่นไปตลอดทาง แต่พี่ก็แบบเฉยๆ
พอเข้าไปในงาน ฟังคนนู้นคนนี้มาพูด แม่พี่ก็เริ่ม แบบ เอ่อ จริงๆ แล้วมันก็ดีเหมือนกันนะ แบบแม่เห็นคนเก่งคนดังขึ้นไปพูดไง
ส่วนพี่อ่ะ ไม่ต้องถาม อยากไปเว้ย ยิ่งอยากไป
เสร็จไปหนึ่ง
ที่นี่พี่ก็กลับมาวางแผนพิชิตใจพ่อ
พี่ก็บอกพ่อว่า เออ พี่สัญญาเลยนะว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปอ่ะ พี่จะแบบตั้งใจอ่านหนังสือ ตั้งใจทบทวนภาษาอังกฤษ จะท่องศัพท์ จะทำนนู่น จะทำนี่
แล้วเงินงวดแรกอ่ะ พี่จะเป็นคนจ่ายเอง คือ เงินเก็บทั้งหมดในชีวิตพี่ หมดกันในคราวนี้
แล้วพ่อพี่ก็ไม่ยอมอีกอ่ะ แบบว่า เออ เรื่องเงินมันเรื่องใหญ่นะ ไม่ใช่แค่ก่อนไป แต่รวมถึงเงินที่พ่อต้องส่งให้พี่ตอนพี่อยู่อเมริกาด้วย
พี่ก็แบบ ไม่รู้จะทำไงแล้วอ่ะ หมดปัญญา หมดหนทาง
พี่ก็เลยโทรหาบรรดาญาติสนิทๆ อ่ะ ให้มาช่วยกล่อมพ่อให้หน่อย แล้วก็ได้คุณป้ามาช่วยพูดกะพ่อให้
พ่อก็ลงมาว่าพี่อีกนิดดนึงว่า เนี่ย โทรไปบอกคนอื่นหรอว่าพ่อไม่ให้ไป
พี่ก็แบบ ค่ะ
แล้วพ่อก็ว่าพี่อีกนานเลยอ่ะ
พี่ก็เงียบๆ เฉยๆ ไม่เถียง ก้มหน้าก้มตาฟังไป
แล้วพ่อก็ยอมให้พี่ไป
คือ กว่าจะถึงวันเนี้ยอ่ะ ที่จะบินแล้วอ่ะ (และยังไม่ได้จัดกระเป๋าเลย)
พี่เสียน้ำตาไปหลายปี๊บมาก (เงินอีก 5 หมื่นและเป็นโรคขาดกำลังใจอย่างร้ายแรง)
มันทำให้พี่รู้ว่า ไม่มีอะไรไม่ได้ ถ้าเรามีความตั้งใจจริงอ่ะ
สุดท้าย
ขอบคุณเพื่อนๆ เอเอฟเอส หลายๆ คนเลยอ่ะ ที่คอยเป็นกำลังใจให้เราในช่วงนั้นนะจ๊ะ
-
ตอนแรก พ่อกับแม่เราก็ไม่เห็นด้วยเหมือนกัน บอกว่ายังโตไม่พอ ค่อยไปตอนมหาลัย
แต่พอแม่เราได้ไปฟังปฐมนิเทศ ก็ทำให้แม่เราเปลี่ยน หันมาจัดการเรื่องต่างๆให้
กว่าแม่จะเปลี่ยนใจ ก็ร้องไห้ไปหลายรอบเช่นกัน ฮ่าๆ
สำหรับรุ่น 49 ที่พ่อแม่ไม่ให้ไป ลองพาท่านมาวันปฐมนิเทศดูนะ อะไรหลายๆ อาจจะเปลี่ยนก็ได้
-
แม่เราบังคับให้ไปสอบ
พอติด แม่ก็ให้ไปอ่ะ
ตามใจเราทุกอย่าง :)
สำหรับคนที่พ่อแม่ไม่ให้
ก็ลองพาท่านไปวันปฐมนิเทศดู
Miracle จะเกิดขึ้นที่โรงแรม Miracle
55
-
สู้ๆค่ะทุกคน
ให้ญาติๆ ช่วยอย่างที่จ๋าบอกค่ะ
จะช่วยได้มากค่ะ โดยเฉพาะญาติๆที่เคยไปมาแล้ววววว
:D
-
ญาติช่วยได้จริง
หรือไม่ก็พวกคนที่พ่อแม่เค้าเกรงใจ+นับถืออะ
ช่วยได้ดีนักแล 55
-
เรื่องก็เป็นเหมือนๆหลายๆคนเลยค่า
ยิ่งคิดยิ่งเครียดดด
ชีวิตนี้จะได้ก้าวเท้าออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้ไม๊เนี่ย - -"
(เพราะติดบ่วงว่าพ่อไม่อยากให้ไป - -")
-
พ่อแม่เรา แรกๆก็ไม่อยากไห้ไปเหมือนกัน
แต่ไม่รู้ทำไม
เดี๋ยวนี้แกชอบบ่นว่า เมื่อไหร่จะไปซักที
- -"
-
คล้ายๆ กันนะญาติช่วยได้บ้างอะไรบ้าง เราก็ช่วยบ้างเล็กๆน้อยๆ แต่ก็คุ้มนะกับประสบการณ์ที่เราจะได้มันคงเทียบกันไม่ได้อ่ะ
-
พ่อ แม่ เค้าชอบโม้ว่า ลูกสอบติดโน้น นี้ นั้น อะไรงี้ T T
แต่พอสอบติดก็ไม่ให้ไป - -
จะโม้ทำไม T T
ติดหลายโครงการแล้ว แต่เพิ่งมาสอบ AFS ปีแรก +0+
ไม่ได้ไปสักโครงการ ~
-
สุดยอดดดด .. ออกตอนแรกตั้งห้าหมื่น
ของเราถึงจะสำรองแต่ถ้าโดนเรียกเป็นตัวจริงก็กลุ้มกันอีก - -''
-
ของเราให้ไปง่ายๆเลย
= ="
-
แม่เราบังคับให้ไปสอบ
พอติด แม่ก็ให้ไปอ่ะ
ตามใจเราทุกอย่าง :)
สำหรับคนที่พ่อแม่ไม่ให้
ก็ลองพาท่านไปวันปฐมนิเทศดู
Miracle จะเกิดขึ้นที่โรงแรม Miracle
55
ชอบจิงๆประโยคนี้ miracle เกิดขึ้นที่ miracle grand!!!
ของเค้าแรงจิงๆ
-
พ่อแม่เราไม่มีปัญหาน้า ว่าไงว่าตามกัน
แต่ความคิดพ่อแม่บางคนจะเปลี่ยนเมื่อปฐมนิเทศจริงๆ
>>>>>>>>>Miracle จะเกิดขึ้นที่โรงแรม Miracle<<<<<<<<<<<<อันนี้เรื่องจิง ฮ่าๆ
สู้ๆจ้าทุกคน
-
พ่อแม่ไม่ได้บังคับไปสอบ
แต่พอสอบได้
ดีใจถีบหัวพี่ไปเมกาอย่างไม่ลังเลเลย ๕๕๕
พี่ดิ่ท่ต้องมานั่งเศร้าแบบ ไรว้าา ไม่ห่วงกันมั่งเลยย
-
เปนกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังประสบปัญหาด้านต่างๆ ไม่ว่าอะไรก้ตาม
ทุกสิ่งทุกอย่างมันจะดีขึ้นเองตามกาลเวลา
ทำวันนี้ทำของเราให้ดีที่สุด
สู้ๆๆ
-
ของเราก้ิอสองจิตสองใจ แต่สุดท้ายก้อได้ไป
ขอบคุณพ่อแม่คร้า
-
ตอนแรกส่วนตัวไม่อยากไป แต่แม่แบบพยายามหลอกล่อให้ไปเต็มที่
เราก้อยังไม่อยากไปอยู่ดี
แต่พอเหงพี่ชายกลับมาจาก AFS แร้วแบบว่า
ภาษาอังกฤษ เริ่ด สำเนียงไฮโซ
อยากไปบ้าง><
คราวนี้ล่ะมุ่งมากกกกกก
แบบว่า
สู้โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :m149: :m149:
เพื่ออนาคต
ขอบคุณหม่าม้า ป่ะป๊า ญาติๆที่เปง returnee ทั้งหลาย(ไม่สามารถเอ่ยนามได้ทั้งหมด เพราะญาติเปง returnee เยอะมาก :rab-tuzki09: :rab-tuzki09:)
-
ตอนแรกที่รู้ว่าติด Switzerland แม่พี่อยู่ในภาวะ2อารมณ์ คือดีใจ ที่ลูกได้ไปเมืองนอก และเซ็งจิต เมื่อรู้ว่าต้องจ่ายเงิน! 555+
ส่วนพ่อพี่ ไปนั่งประชุมเลื่ิอนสถานภาพด้วยอารมณ์ชิลเกิ๊น------> พ่อบอกว่า "ไปไหนได้ก็ไป ได้โอกาสแล้ว ต้องทำให้ดีที่สุดละกัน" แล้วก็นั่งจิ้ม i Phone ต่อ .... =*=
Thx for everything,,, my lovely parents!!
-
ปัญหาคือ เงิน
ถ้าไปฟรี นะ
โดนถีบหัวส่งแล่ว
5555
ของไหม ไปสอบเมื่อไหร่ ป๊ากับแม่ยังไม่รู้เรื่องเลย
เพื่อนลากไปสอบ ก็เลยไป
พอติดก็ไปบอกป๊ากับแม่
แล้วก็มาอยู่ อเมริกา ณ บัดนาวว