AFSer Thailand Webboard
AFS Talk => Everything => Topic started by: PLOY >_< on August 21, 2009, 01:23:01 AM
-
ในVDOจากใจรุ่นพี่อ่ะ
พี่เนยบอกว่าเป็นไม่เกิน6เดือนO_o
น่ากลัวมากเหอะ
รักษายังไงอ่ะ?
-
อาการหนักไม่มาก
เป็นๆหายๆ
เป็นมากช่วงเช้า
แบบอยากกลับบ้านมากเหอะ
พอดูVDOจากใจรุ่นพี่
โฮสเห็นร้องไห้ก็เลยไม่ให้ดูTT^TT
ไม่ฟังกันเล้ยยTT^TT
ไม่ให้โทรกลับบ้าน-*-
คิดว่าโทรกลับบ้านทำให้สบายใจมากกว่าอ่ะ
ไม่ให้โทรกลับบ้านรู้สึกอึดอัดนะ
-
เราไม่เป็นอ่ะ
ตอนนี้อยู่กะโฮสแฮปปี้ดี :)
-
ใน VDO จากใจ พูดไม่เต็มแม๊กอ่ะ ๕๕๕
แต่เรื่องโฮมซิกมันก็แล้วแต่คนนะ
แต่ที่แน่ๆคือ เป็นกันทุกคน
ใครไม่เป็นนี่แอบแปลกนะ ๕๕
ของพี่เป็นบ้าง แบบ แล้วแต่ว่าไปเจออะไรมา
ช่วงแรกๆไม่มีเพื่อน ปรับตัวเยอะแยะ ก็โฮมซิกไปประมาณสองเดือน
หลังๆมาก็จะแล้วแต่สถานการณ์อ่ะ
เช่น โดนมัมด่า เพื่อนนินทา ทำการบ้านไม่ได้ ซ้อมกีฬาหนัก คะแนนเทสไม่ดี ไม่สบาย นิ้วหัก เยอะแยะล้านแปด
พูดง่ายๆคือ พอมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นทีไร เป็นอันได้โฮมซิกทุกที ๕๕๕
แต่โฮมซิกก็ไม่ได้หมายความว่าต้องโทรกลับบ้านนะคะ
พี่โทรกลับบ้านเดือนละไม่เกินสองครั้ง เพราะกลัวจะโฮมซิกหนัก
แต่บางช่วงแฮปปี้จัด แม่ต้องโทรมาตามก็มีนะ ๕๕
แต่ถ้าน้องๆ sadๆ ช่วงนี้ พี่ว่าน่าจะเรียกว่า culture shock มากกว่านะ
เพราะเห็นน้องบางคนเริ่มแอบ sad อ่ะ
มีไรก็คุยกันได้เสมอนะจ๊ะ
แล้วก็ไม่ต้องไปเครียดกับมันมากนะ
เพราะมันเป็นเรื่องปกติที่ีทุกคนต้องเจออยู่เเล้ว =]
-
อาการหนักไม่มาก
เป็นๆหายๆ
เป็นมากช่วงเช้า
แบบอยากกลับบ้านมากเหอะ
พอดูVDOจากใจรุ่นพี่
โฮสเห็นร้องไห้ก็เลยไม่ให้ดูTT^TT
ไม่ฟังกันเล้ยยTT^TT
ไม่ให้โทรกลับบ้าน-*-
คิดว่าโทรกลับบ้านทำให้สบายใจมากกว่าอ่ะ
ไม่ให้โทรกลับบ้านรู้สึกอึดอัดนะ
ถ้าตอนมาถึงได้โทรกลับบ้านครั้งนึงแล้วพี่ว่าช่วงนี้อย่าเพิ่งโทรดีกว่านะ
...รอเดือนห้นาดีกว่ามั้ยอ่า???
ไม่งั้นน้องจะแบบ เอะอะอะไรก็โทรกลับบ้านตลอดหรือเปล่า?
แต่ถ้ารู้ตัวว่าไม่ใช่อย่างที่พี่พูดก็โทรกลับเหอะ ถ้าคิดว่าทำแล้วสบายใจ หายโฮมซิก และทำให้อยู่ต่อได้
น้องอาจจะเคยได้ยินมาแล้ว
แต่พี่ขอพูดอีกทีนะ...
ว่าแบบ โอเค เกิดอะไรขึ้นอย่าลืมนึกถึงพ่อแม่
แต่ในสถานการณ์ของน้อง พ่อแม่ช่วยอะไรไม่ได้นะคะ เล่นอยู่กันคนละซีกโลกขนาดนั้น
ยิ่งโทรกลับไปจิตตกใส่เพื่อให้เรารู้สึกดีขึ้น พ่อแม่ก็จะกังวล
เพราะถึงแม้บางทีหลังจากเราระบายเรื่องต่างๆให้คุณพ่อคุณแม่ฟังเเล้ว เเล้วเราบอกว่า เราไม่เป็นไร ยังไหวอยู่ เพื่อให้พ่อแม่สบายใจ
แต่ที่ไหนได้... คุณพ่อคุณแม่น้องเริ่มส่อแววว่าคืนนั้นจะนอนไม่หลับแล้วค่ะ
ห่วงไปร้อยแปดพันเก้า
((อันนี้ถามมาจากพ่อแม่ตัวเอง ๕๕๕))
พี่ว่ายิ่งเวลาอยู่คนเดียว
ได้คิดอะไรไปเรื่อยๆ จิตใจฟุ้งซ่าน มันจะทำให้โฮมซิกง่าย
เพราะฉะนั้นก็หากิจกรรมทำฆ่าเวลา หรือไปนั่งเม้าท์แตกกะโฮสมัม อะไรก็ได้ ดีกว่านะ
(อย่างน้อย นั่นคือสิ่งที่พี่ทำอ่ะ ๕๕)
ยังไงก็สู้ๆนะค้าาา
I know u'll be able to get over it soon =]
-
โฮมซิก เคยเป็นครั้งเดียวตอนเป็นไข้
เข้าใจเลยมันเป็นยังไง ทรมานมาก
-
su su na my friend
now MAI yaang mai homesick a
><
yaang mai dai call back to my mom and dad leay a 555
-
Su Su kapppp
don't call back to thai much you'll miss your family than before.
-
มันไม่เชิงโฮมซิกน่ะสำหรับเรา สาบานเลย ให้ตายเถอะ
เราเป็นคน easy-going แม้ว่านี่จะเป็นการเดินทางไปต่างประเทศครั้งแรกในชีวิตของเรา แต่เพราะเคยผ่านประสบการณ์ลำบากในชีวิตมาแล้ว.... จึงไม่ค่อยตระหนกอะไรมาก เราโทรกลับไทยหลังมาถึงสวิส6วัน.....แม่ค่อนข้างเป็นห่วง แต่เราเฉยๆนะ คือไม่แสดงการเศร้าโศกให้ใครรู้เลย (ย้ำอีกครั้ง ผมไม่เป็น Homesickจริงๆนะ!!!! 5555+)
และจนถึงวันนี้ ผ่านมาเกือบจะ180วัน ก็โทรหาแม่ทุกอาทิตย์, เล่นFacebook, AFS Board เกือบทุกวัน ...... ชิลล์ครับพี่น้อง ^0^
แต่ถ้า Culture Shock ล่ะก็ มีแน่นอน เรื่องที่จำได้แม่นเลยก็คือ....
" เค้าไม่ใช้ที่ฉีดน้ำล้างก้นกันเหรอ?? " ------> ปวดแสบตรงนั้นไปหลายวันเลย =*= "
-
มันยาก ที่จะอธิบาย ของแบบนี้ ต้องเจอกับตัว แล้วจะรู้
-
HOME SICK WHEN I SLEEP AT THE CAMP SITE AND NO MORE SINCE I SAW MY HOST FAMILY !!! ^^
-
โฮมซิก
ผมเป็นหนึ่งคนที่คิดว่าคงไม่เป็น เเน่ๆ เคยไปออสเตรเลียซัมเมอร์ ไม่โทรกลับบ้านซักครั้งเลย ฮ่าๆๆๆๆ
โดนพ่อโทรมาตามถึงบ้านโฮส บอกให้โทรกลับก็ไม่ได้โทร พ่องอนเลย
ชอบอยู่แล้วไปข้างนอกแบบนี้ ไปเจออะไรลำบาก น่าสนุก มีอะไรให้เราแก้ไข มีอะไรให้เผชิญ
ถึงเเม้บางอย่างอาจยากมากที่จะผ่านไปได้ อาจต้องร้องไห้ เเต่ยังไงบ้านก็อยู่มา16ปีพอดีเป๊ะๆๆๆ
ไม่น่าจะโฮมซิกนะ อาจจะดูเหมือนไม่รักบ้านเกิด แต่คือแบบไปแบบนี้ ผมก็คงให้ความสนใจกับที่นั่น
สนใจกับสิ่งรอบตัว สนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หาเพื่อน คุยกับโฮส เล่นกีฬา ปรับตัว
มันน่าจะมีอะไรให้เราคิดเยอะเเยะไปหมด 5555
บ้านเรายังไงเดี๋ยวก็ได้กลับเเละอยู่ไปจนถึงบั้นปลายชีวิต (มั้ง)
...
เอาเข้าจริง ไม่รู้จะเป้นไง ต้องลอง
-
โฮมซิก
ผมเป็นหนึ่งคนที่คิดว่าคงไม่เป็น เเน่ๆ เคยไปออสเตรเลียซัมเมอร์ ไม่โทรกลับบ้านซักครั้งเลย ฮ่าๆๆๆๆ
โดนพ่อโทรมาตามถึงบ้านโฮส บอกให้โทรกลับก็ไม่ได้โทร พ่องอนเลย
ชอบอยู่แล้วไปข้างนอกแบบนี้ ไปเจออะไรลำบาก น่าสนุก มีอะไรให้เราแก้ไข มีอะไรให้เผชิญ
ถึงเเม้บางอย่างอาจยากมากที่จะผ่านไปได้ อาจต้องร้องไห้ เเต่ยังไงบ้านก็อยู่มา16ปีพอดีเป๊ะๆๆๆ
ไม่น่าจะโฮมซิกนะ อาจจะดูเหมือนไม่รักบ้านเกิด แต่คือแบบไปแบบนี้ ผมก็คงให้ความสนใจกับที่นั่น
สนใจกับสิ่งรอบตัว สนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หาเพื่อน คุยกับโฮส เล่นกีฬา ปรับตัว
มันน่าจะมีอะไรให้เราคิดเยอะเเยะไปหมด 5555
บ้านเรายังไงเดี๋ยวก็ได้กลับเเละอยู่ไปจนถึงบั้นปลายชีวิต (มั้ง)
...
เอาเข้าจริง ไม่รู้จะเป้นไง ต้องลอง
เหมือนกานๆ เคยไปเรียนที่จีน
ก็ไม่เคยโทรกลับบ้านเลยซักครั้ง มีแต่แม่โทรไปตาม
ตอนนี้ก็เลยไม่กลัวโฮมซิกเท่าไหร อิอิ
แต่ก็ต้องลองเหมือนกาน เพราะยังไม่ได้ไป เหอๆ
-
เคยโฮมซิก ทรมานมากกกกกกกก
แต่ตอนนี้ ที่เมกา ๑ อาทิตย์ ผ่านไป ยังไม่รุสึกโฮมซิกเลยยย แต่มันเพิ่งจะแค่อาทิตย์เดียวอ่านะ เด๋วคงเป็นเร็วๆ แต่หวังว่าจะไม่ ฮ่าๆ
แต่ยังไม่ได้โทรกลับไทยเลยอ่ะ T^T
-
ตั้งแต่มาก็ยังไม่เห็นว่าจะมีท่าทีว่าจะเกิดนะ
-
ช่วงเเรกก้มี อ่า
เปนธรรมดา เเต่ ช่วงนี้ลัลล้าาา กับชีวิตที่นี่
เเบบ ช่วงเเรกเศ้รา อย่าไป กลัววว
ต่อไปจะดี ขึ้นว้ยย้
-
มันเป็นโรคที่เป็นกันทุกคน ว่างั้น
-
โฮส โหดๆ
เข้มงวดด
ด๊อน ว๊อน แล้วว
555
-
i was ,,, 2 days lol
-
ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมอ่า เราเป็นพวกใจกล้า หน้าด้าน ชิว ๆๆ
-
ของเราขั้นโคม่า 3 เดือนแรก = =
จากนั้นก็เป็นบ้าง อะรบ้าง เวลานอยกับโฮส
555+
-
ของเราขั้นโคม่า 3 เดือนแรก = =
จากนั้นก็เป็นบ้าง อะรบ้าง เวลานอยกับโฮส
555+
แล้วทำยังไงถึงหายอ่ะ?
-
rao yang homesick yu loy wa
my city marn kodbad jingjing na woii
-
เราเป็นแล้วแต่สถานการณอ่ะ
ตอนนี้มีอย่างเดียว
วิ่งครอสคันทรี่ เหนื่อย คิดถึงบ้าน
-
เราเป็นแล้วแต่สถานการณอ่ะ
ตอนนี้มีอย่างเดียว
วิ่งครอสคันทรี่ เหนื่อย คิดถึงบ้าน
confirm ว่าเหนื่อยจริง!!
สู้ๆนะคะ
คิดซะว่า วิ่งเหนื่อยขนาดนี้ ยังไงคงไม่อ้วน ก็แฮปปี้แล้ว 555+
-
เป็นอยู่ 3 เดือน
ร้องไห้ทุกวัน
ตื่นเช้ามาต้องรีบไปร้านเนต เพื่อจะได้คุยเอ็มกับแม่ แล้วก้อร้องไห้กลางร้านคอม
5555
แต่ก้อผ่านมันมาได้ ; )
-
คิดถึงประเทศไทย อาหารไทย คนไทย
ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราอีกแล้ว*
-
เป็นอยู่แปปนึง 555+
ไปปาร์ตี้กับโฮสซิส
เพื่อนๆพูดไรกัน ฟังไม่รู้เรื่องเลย
ก็เลยเริ่มคิดถึงเพื่อนๆที่ไทย
แต่ไปๆมาๆคิดได้
ก็เริ่มหน้าด้าน พูดไปมั่วๆ
55+
อาการก็หายไป
-
จริงนะ
ประเทศไทยสุขใจจริงๆ TT
ตอนนี้ก็ sad บ้าง
ฟุ้งซ่านเวลาอยูาคนเดียว
คิดว่าจะยากหน่อย แต่ต้องสู้ๆ ทุกคนสู้ๆนะ
-
now,i don't feel homesick.
tae seng tee pood mai roo ruerng ah =..=
till today raw yang mai dai call my dad(in thailand) lery ah
just e-mail,every day 55.
-
ของเราขั้นโคม่า 3 เดือนแรก = =
จากนั้นก็เป็นบ้าง อะรบ้าง เวลานอยกับโฮส
555+
แล้วทำยังไงถึงหายอ่ะ?
อยากรู้ด้วยคน เพราะกลัวเป็น คิดว่าหลักๆน่าจะมาจากการฟังไม่รู้เรื่องป่ะคะ? พี่แพรวเล่าหน่อยๆ
-
อาการหนักไม่มาก
เป็นๆหายๆ
เป็นมากช่วงเช้า
แบบอยากกลับบ้านมากเหอะ
พอดูVDOจากใจรุ่นพี่
โฮสเห็นร้องไห้ก็เลยไม่ให้ดูTT^TT
ไม่ฟังกันเล้ยยTT^TT
ไม่ให้โทรกลับบ้าน-*-
คิดว่าโทรกลับบ้านทำให้สบายใจมากกว่าอ่ะ
ไม่ให้โทรกลับบ้านรู้สึกอึดอัดนะ
ถ้าตอนมาถึงได้โทรกลับบ้านครั้งนึงแล้วพี่ว่าช่วงนี้อย่าเพิ่งโทรดีกว่านะ
...รอเดือนห้นาดีกว่ามั้ยอ่า???
ไม่งั้นน้องจะแบบ เอะอะอะไรก็โทรกลับบ้านตลอดหรือเปล่า?
แต่ถ้ารู้ตัวว่าไม่ใช่อย่างที่พี่พูดก็โทรกลับเหอะ ถ้าคิดว่าทำแล้วสบายใจ หายโฮมซิก และทำให้อยู่ต่อได้
น้องอาจจะเคยได้ยินมาแล้ว
แต่พี่ขอพูดอีกทีนะ...
ว่าแบบ โอเค เกิดอะไรขึ้นอย่าลืมนึกถึงพ่อแม่
แต่ในสถานการณ์ของน้อง พ่อแม่ช่วยอะไรไม่ได้นะคะ เล่นอยู่กันคนละซีกโลกขนาดนั้น
ยิ่งโทรกลับไปจิตตกใส่เพื่อให้เรารู้สึกดีขึ้น พ่อแม่ก็จะกังวล
เพราะถึงแม้บางทีหลังจากเราระบายเรื่องต่างๆให้คุณพ่อคุณแม่ฟังเเล้ว เเล้วเราบอกว่า เราไม่เป็นไร ยังไหวอยู่ เพื่อให้พ่อแม่สบายใจ
แต่ที่ไหนได้... คุณพ่อคุณแม่น้องเริ่มส่อแววว่าคืนนั้นจะนอนไม่หลับแล้วค่ะ
ห่วงไปร้อยแปดพันเก้า
((อันนี้ถามมาจากพ่อแม่ตัวเอง ๕๕๕))
พี่ว่ายิ่งเวลาอยู่คนเดียว
ได้คิดอะไรไปเรื่อยๆ จิตใจฟุ้งซ่าน มันจะทำให้โฮมซิกง่าย
เพราะฉะนั้นก็หากิจกรรมทำฆ่าเวลา หรือไปนั่งเม้าท์แตกกะโฮสมัม อะไรก็ได้ ดีกว่านะ
(อย่างน้อย นั่นคือสิ่งที่พี่ทำอ่ะ ๕๕)
ยังไงก็สู้ๆนะค้าาา
I know u'll be able to get over it soon =]
ของเราคือ โทรหลังมาถึงประมาณ อาทิตย์กว่าๆ ทั้งบ้านงอนอ่ะ แบบทำไมไม่โทรมาเลย เป็นห่วงไรงี้อ่ะ
- -'
ของเราขั้นโคม่า 3 เดือนแรก = =
จากนั้นก็เป็นบ้าง อะรบ้าง เวลานอยกับโฮส
555+
แล้วทำยังไงถึงหายอ่ะ?
อยากรู้ด้วยคน เพราะกลัวเป็น คิดว่าหลักๆน่าจะมาจากการฟังไม่รู้เรื่องป่ะคะ? พี่แพรวเล่าหน่อยๆ
เราฟังรู้เรื่อง แต่พูดกะเค้าแล้วเค้าฟังไม่รู้เรื่อง อันนี้เซ็ง = =;;
-
โฮมซิกไหม๊
ก้อ เล็กๆน้ะ
บางที ค่อนข้างใหญ่
เห้ออออออออ T^T
-
Sometimes when I make a problem to HF
Although My host family don't worry about that much
but I feel really bad !
your tear are coming and ...
miss my dad, mom, friends, life in thailand, etc.
But it's not too bad
Because it just a bad moment
then it'll be the past !
FIGHTING !!
ENJOY YOUR LIFE !!
=)
*yak kin MK mak ah T T
-
เห้ย
หมิว
คิดถึงง่า า
อยู่เดนมาร์คสบายดีเก๊าะ?
ปล.นี่ปุ๊บปั๊บๆ
-
เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับคนและสถานการณ์ที่เจอด้วย
ซึ่งตอนนี้ไม่มีไรทำเรย คือว่างมาก
ว่างๆไม่ใช่ว่าจะดีนะ มันกลายเป็นว่างเกินไปจนน่าเบื่อ
เรียนเส็ดเพื่อยก้กลับบ้านกัน กลับมาก้ไม่มีไรทำ เล่นคอมก้เบื่อ
พยายามหาอย่างอื่นทำก้นะ ให้มันผ่านไปวันๆ คิดว่า อย่าให้พูดได้และรู้เรื่องนะ
จะไปไหนต่อไหน แบบไม่ง้อใครเลย คือตอนนี้ยังไม่ค่อยรู้เรื่อง โฮสก้ไม่ค่อยมีเวลาให้ เป็นโฮสยาย คนเดียว (แค่เวลคั้มโฮส)
และมีโฮสอีกโฮแล้วแต่ ยังไม่ได้ติดต่อมาเลย เฮ้ออ .. เบื่อๆ เซงๆ
แต่ไม่ว่าจะโฮมซิกหรือไม่ซิกอะ มันก้ไม่มีไรสุขกายสบายใจเท่าไทยแลนด์อีกแล้วอะ ..
-
อืมๆ
ของเราก้มีบ้างเหมือนกัน
โทรกลับตั้งเเต่วันที่ 2
ซึ้งนิดนึง T_T
-
คิดถึงเมืองไทยยTT ยังไม่ได้โทรหาพ่อแม่เลย
ไม่รู้จะโทรไง 555
โฮมซิกมันก้เป็นบ้างงง เวลาอยู่คนเดียวอะไรเงี้ย
แล้วก้เวลาอ่านเมลที่พ่อกับแม่ส่งมาให้ TT
-
ตอนนี้ กำลัง มีความสุขดี ครับผม
คิดว่า ไม่อยากจะกลับแล้วล่ะ
แต่ก็ต้องกลับใช่มั้ย
เห้อ
-
I got homesick when something bad or sad happen to me like tomorrow I gave a test and mostly I let my parent teach me but this time I got to study myself! When there are something weird happen I always went to my parent but this time I got to decide and I don't know if I do the right thing. I send my parent almost everyday .. but homesick the worst is like after I finish talking to them on the phone >< and also when I be with a group and they talk and I think they taught that I can't understand but I can understand everything! and kinda sad T T but long time already hehehe! gotta ENJOY !! ><
-
ไม่เห็นเป็นเลย
หรือว่าเรามาอยู่แค่อาทิตเดียว
แบบว่าตั้งแต่มาโทรกลับบ้านครั้งเดียวเอง
นอกนั้นก็ส่งเมลหาพ่อแค่2รั้งแค่นั้นแหละ เหอๆ
-
เวลาสนุกเฮฮาคนเรามักจะนึกถึงเพื่อนหรือแฟนก่อน
แต่พอมีเรื่องไม่ดีหรือปันหา ทุกข์ใจอะไร พ่อแม่มาที่หนึ่งเรย
อนิจจัง .. เหอๆ
วันต่อๆไปมันต้องดีขึ้นแน่ พรุ่งนี้ต้องดีกว่า รู็จักเปิดใจมากขึ้น วันนี้รุ้สึกดีกว่าที่ผ่านมาเยอะ ฮ้าาาา..
-
Sometimes, i feel homesick but when i go to do some activities. they are disappear jaa ^^
-
คิดถึงเพื่อนอ่ะ
-
ไม่เห็นเป็นเลยอ่ะ
รึมันยังไม่ถึงเดือน?
-
ไม่เห็นเป็นเลยอ่ะ
รึมันยังไม่ถึงเดือน?
WOW ><'' first month still enjoying hehehe but I hope don't be too much xP
-
mai mee leoy happy sood sood
called mom only 1time and seem like she didnt want to talk to me much 5 5 she was like 'kaeneena' 55555555
-
try to do something that could make u forget bout anything*
-
No, not yet or maybe never for me too 5555
-
nope happy mak mak -*-
-
พระเจ้า!
น้องกลัวเง้อ
-
ยังไม่เคยไปอยู่เป็นปีเลย-..- เคยเเต่ไปอยู่บ้านป้าที่สวีเดน 1 เดือน แรกๆโดนเยอะเลย ขนาดป้าตัวเองเเท้ๆ 555
ทั้งทำความสะอาดบ้าน โดนด่าว่าไม่เป็นผู้ดีบ้างเเหละ ไม่มีอะไรทำบ้างชีวิตน่าเบื่อ มีเเต่โดนด่าๆ-..- เห้อ สิ่งที่เราคิคคือหน้าพ่อกับแม่เลย
เข้าใจความรู้สึกเลยนะ โฮมซิกเนี้ย ก่อนไปไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็น ชั้นแข็งเเกร่ง~ ชั้นชอบต่างประเทศ~
แต่เอาเข้าจริงๆถึงจะชอบต่างประเทศมากแค่ไหน แต่ก็ไม่มีเลยที่จะสุขใจเท่าที่ไทย
มันอาจจะผ่านไปยากซักหน่อย แต่แนะนำให้สู้ คิดในแง่ดีเข้าไว้ อีกแค่ 7 วันเองเราจะได้กลับบ้าน นับ 7 วันๆ ไปเรื่อยๆ
เดี๋ยวมันก็ครบปีเอง แต่อย่านั่งนับรอวันเวลาโดยปล่อยให้มันเปล่าประโยชน์ ทำให้สิ่งที่อยากทำไปเลย! ตอนเราอยู่ที่โน่นก็แบบ หาไรทำไปเรื่อยๆ
ตั้งแต่ตัดไม้ยันปีนเขา เอามันหมด เดินไปคุยกับเพื่อนบ้านบ้างคุยกับเด็กส่งหนังสือพิมพ์บ้าง วิ่งตามกวางบ้าง 55555 เราต้องแสวงหาของทำสิ-..-
ไม่ง้นเบื่อแย่ เคยเดินตั้งเกือบ 8 กิโล เเถมหลงทางอีก55555 แต่ก็รอดมาได้เพราะจำศูนย์เฟอร์รารี่ได้ โอ้ว เฟอร์รารีเซฟมายไลฟ์
ยังมีสิ่งที่ไม่ได้ทำอีกเยอะแล้ว เวลาน้อย เราฝันว่าอยากจะแกล้งคนในลิฟท์อะ 55555555 เอาให้เค้าตกใจเเล้วเดินออกมาเฉยๆเลย แบบอยู่ดีๆก็ร้อง ว๊ากขึ้นมา แหม-..- เค้าจำหน้าไม่ได้หรอก เดี๋ยวก็กลับแล้ว 55555 ประสบการณ์ๆ เราได้มันมาเเล้วเราต้องเก็บเกี่ยวให้ได้มากที่สุด เก็บความท้อ ความเหนื่อย ความเสียใจเอาไว้ก่อน ตอนนี้เราต้องเอาประสบการณ์
อย่ายอมแพ้นะคะ! ได้มาถึงขนาดนี้เเล้ว สู้!^^b
จะไปฮังการีปีหน้า~ รอดูซิว่าจะโฮมซิกมั้ย 55555