AFSer Thailand Webboard

AFS Talk => Everything => Topic started by: Sun In SaNtA MaRiA on September 27, 2009, 09:36:26 PM

Title: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: Sun In SaNtA MaRiA on September 27, 2009, 09:36:26 PM
 :m141: :m141:หวัดดีครับทุกคน วันนี้เรามีเกร็ดความรู้มาฝาก เกี่ยวกับ KFC เชิญชมครับ  :m141: :m141:

ปล.ถ้าซ้ำหรืออ่านแล้วก็ขออภัยครับ



ปล2.ผมปรับตัวหนังสือได้แล้วครับ ขออภัยด้วยนะครับ ที่หาวิธีปรับได้ช้า

(http://www.uppicweb.com/i/tc/dlkfc.jpg) (http://www.uppicweb.com/show.php?id=5dd2e1880e4f123b05b342466bf3531f)



อนุสรณ์แห่งความล้มเหลว
 
พ่อของเขาเสียชีวิตตอนที่เขาอายุได้เพียงห้าขวบ
เขาต้องออกจากโรงเรียนกลางคัน ขณะอายุ 16 ปี
ตอนอายุ 17 ปี เขาแสดงความสามารถพิเศษด้วยการตกงานติดต่อกันถึง 4 ครั้ง
 
เขาแต่งงานตอนอายุ 18 ปี ปีถัดมาเขาได้เป็นพ่อคน
แต่ชีวิตคู่ของเขาก็มีความ สุขอยู่ได้ไม่นานนัก อายุ 20 ปี ภรรยาของเขาพาลูกสาวหนีไป
เพราะทนใช้ชีวิตกับ เขาไม่ได้
 
ช่วงอายุ 18-22 ปี เขาประกอบอาชีพเป็นคนขายตั๋วรถไฟแล้วก็ล้มเหลว
แต่เขาก็ยัง ต่อสู้กับชีวิตด้วยการหาโอกาสให้ชีวิต แต่ทุกอย่างที่เขาทำก็ไม่วายล้มเหลว เหมือนเดิม
 
เขาสมัครเข้าเป็นทหารในกองทัพแต่ก็ถูกขับออกมา
หันเหมาสมัครเข้าโรงเรียนกฎหมาย แต่ด้วยความสามารถอันเอกอุ เขาถูกปฏิเสธอย่างไม่ใยดี
 
แล้วเขาก็ไปทำงานเป็นพนักงานขายประกัน แน่นอนที่สุด เขาล้มเหลวอีกครั้ง (แล้ว)
 
แค่เกริ่นมาข้างต้นก็คงไม่ต้องบอกว่า ชายคนนี้ทำอะไรไม่ได้เรื่องเลยสักอย่าง !
แต่ก็อย่างว่าแหละ คนเราอะไรมันจะไม่ได้เรื่องไปเสียหมด
สิ่งเดียวที่เขาพบว่า เขาทำได้ดีก็คือ การทำอาหาร
ดังนั้นเขาจึงไปทำงานเป็นพ่อครัวและคนล้างจานในร้าน
กาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่ง แต่นั่นก็ไม่ใช่ชีวิตที่ทรงคุณค่าอะไรเลยในความคิดของเขา
 
ชีวิตที่ร้านกาแฟ เขามีเวลามากมายที่จะนั่งคิดและทำอะไรได้มากพอสมควร
แต่เขา    กลับเลือกใช้เวลานั่งคิดถึงภรรยาและลูกสาวของเขา
เขาเพียรพยายามติดต่อภรรยาและอ้อนวอนให้เธอกลับมาใช้ชีวิตร่วมกันอีกครั้ง แต่ได้รับคำปฏิเสธ
เขาเปลี่ยนความ คิดใหม่ เขาไม่ต้องการภรรยาอีกต่อไป ขอเพียงแต่ได้ลูกสาวกลับคืนมาก็พอ
เพราะเขา รักและคิดถึงเธอเหลือเกิน
เขาใช้เวลาว่างในร้านกาแฟวางแผนในการนำลูกสาวกลับคืนมาสู่อ้อมอกของตน
เขาวางแผน ทุกขั้นตอนละเอียดยิบ คำนวณทุกฝีก้าว
ในที่สุดแผนการอันแสนยาวนานก็เสร็จสิ้นลง
เมื่อเวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ คุณพ่อวัยรุ่นผู้น่าสงสารซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้นอกบ้านหลังเล็กๆ ของภรรยาของ
เขา
เฝ้ามองลูกสาวของเขาเล่นอยู่หน้าบ้านและเตรียม พร้อมที่จะ "ลักพาตัวเธอ!"
 
แล้ววันที่ตั้งใจไว้ก็มาถึง เขาซ่อนตัวอยู่หลังพุ่มไม้อย่างระมัดระวัง แม้จะรู้สึกกังวล ตื่นเต้น และตระหนก
อยู่บ้าง
แต่นั่นมิอาจเทียบได้กับความรักที่เขา มีต่อลูก เขาตัดสินใจที่จะต้องลงมือทำให้สำเร็จ แต่แล้วอนิจจา
...
วันนั้นลูก สาวของเขาไม่ออกมาเล่นหน้าบ้านเลย
 
แม้กระทั่งความพยายามในการก่ออาชญากรรม เขาก็ยังล้มเหลว
เขารู้สึกเหมือนคนที่ พ่ายแพ้ต่อโชคชะตา รู้สึกเหมือนคนไม่มีค่า
และเหมือนพระเจ้ากำหนดมาแล้วว่าเขาจะ ต้องอยู่เพียงลำพังไปตลอดชีวิต
 
แต่เหมือนปาฏิหาริย์ ในที่สุดเขาก็สามารถโน้มน้าวภรรยาให้กลับมาอยู่ด้วยกันได้
พวกเขาทำงานด้วยกันในร้านกาแฟแห่งนั้น ทำอาหารและล้างจานอยู่จนกระทั่งเขาเกษียณ ตอนอายุ 65
ปี
 
วันแรกของการเกษียณอายุ เขาได้รับเช็คเงินประกันสังคมฉบับแรกของเขา เป็นเงิน 105 ดอลลาร์
( ราวสี่พันบาท)
เช็คดังกล่าวเหมือนเป็นตัวแทนของรัฐที่ฝากมาบอกเขาว่า เขาไม่อาจจะดูแลตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว
ทั้งหมดที่เขาทำได้ก็คือใช้ชีวิต อยู่จนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิตด้วยเงินสนับสนุนจากรัฐบาล
 
มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เขารู้สึกถูกปฏิเสธ ล้มเหลว เสียกำลังใจ และท้อแท้
ชีวิต ของเขาได้รับความผิดหวังอีกครั้งหนึ่งหลังจาก 65 ปีอันยาวนาน
 
เขาบอกกับตัวเองว่าถ้าเขาดูแลตัวเองไม่ได้ ต้องมีชีวิตอยู่โดยให้รัฐบาลดูแล
เขาก็ไม่สมควรจะมีชีวิตอีกต่อไป      เขาตัดสินใจ (อีกแล้ว) ว่า " จะฆ่าตัวตาย "
เขาหยิบกระดาษหนึ่งแผ่นกับดินสอหนึ่งแท่ง
นั่งลงใต้ต้นไม้ในสวนหลังบ้านอย่างสงบ    ตั้งใจที่จะเขียนคำสั่งเสียและพินัยกรรม
 
แต่แทนที่จะทำเช่นนั้น กลับเหมือนมีอะไรมาดลใจ เหมือนเป็นครั้งแรกที่ชีวิตเกิดปัญญา
เขาเริ่มต้นเขียนสิ่งที่เขาควรจะเป็น ชีวิตที่เขาควรจะมี    และสิ่งที่เขาปรารถนาในช่วงชีวิตสุดท้ายที่
เหลืออยู่
เขาตกใจมาก เมื่อค้นพบความจริงในชีวิตว่า    เขายังไม่เคยทำอะไรสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอันกับเขาสัก
อย่างเลย ! (เพิ่งนึกได้)
 
เขานั่งครุ่นคิดกับตัวเองอย่างจริงจัง มีบางอย่างที่เขาสามารถทำได้
บางอย่างที่คนที่รอบตัวทำสู้เขาไม่ได้ ใช่ ! เขารู้วิธีปรุงอาหาร
ชีวิตเกือบทั้งหมดของเขา อยู่ที่หน้าเตาร้อนๆ มาตลอด เขาตัดสินใจกับตัวเองอีกครั้ง
ในที่สุดเขาเลือกที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อทำอะไรสักอย่างในชีวิตให้ประสบความสำเร็จ
 
เขาตั้งใจว่าถ้าเขาจะตาย เขาก็อยากจะตายในแบบที่ได้ลองพยายามเป็นใครสักคน
และทำบางสิ่งบางอย่างที่มีค่าด้วยชีวิตที่เหลืออยู่น้อยนิดของเขา
 
เขาลุกจากเงาไม้ มุ่งหน้าไปยังธนาคารในเมือง เพื่อขอยืมเงินจำนวน 87 ดอลลาร์จากเช็คประกัน
สังคมฉบับต่อไปของเขา
ด้วยเงิน 87 ดอลลาร์นั้น เขาซื้อกล่องเปล่าและ ไก่จำนวนหนึ่ง
 
จากนั้นเขาก็กลับไปที่บ้านและลงมือทอดไก่ที่ซื้อมาด้วยสูตรพิเศษที่เขาได้คิดค้นขึ้นมาในช่วงหลายปีที่ทำงาน
ที่ร้านกาแฟนั้น
 
เขาเริ่มขายไก่ทอดของเขาตามบ้านต่างๆ ในเมืองคอร์บิน รัฐเคนตั๊กกี้ของเขา
 
แล้วคนขายไก่ทอดอายุ 65 ปีคนนั้นก็กลายมาเป็นผู้พันฮาร์แลนด์ แซนเดอร์ส
ราชาผู้เป็นที่รักของอาณาจักร Kentucky Fried Chicken หรือที่เรารู้จักกันในนาม KFC นั่นเอง
 
ตอนอายุ 65 ปี เขาเป็นเหมือนอนุสรณ์แห่งความล้มเหลวที่ยังมีชีวิต แต่ในวัย 85 ปี
เขาก็กลายเป็นเศรษฐีพันล้านและมีชื่อเสียงไปทั่วโลก มีผู้คนให้เกียรติเขาทั่วประเทศ
 
เรื่องราวชีวิตของผู้พันแซนเดอร ์ส เป็นอีกบทหนึ่งของเรื่องราวความสำเร็จ
ที่ได้รับคำยกย่องจากผู้คนทั่วโลก แต่ใครจะรู้บ้างว่าหากใต้ต้นไม้วันนั้น
ผู้พันแซนเดอร์สได้ทำตามที่เขาตั้งใจไว้แต่แรก
ตำนานไก่ทอดสะท้านโลกก็คงจะไม่มีให้เราได้เห็นกัน
 
จริงอย่างที่เขาว่า ความสำเร็จกับความล้มเหลวห่างกันเพียงแค่พลิกฝ่ามือ
มันอยู่ที่ว่าคุณเลือกที่จะ "สู้ต่อ" หรือ "ยอมแพ้"
 
สำหรับผู้พันแซนเดอร์ส 65 ปี ของชีวิตที่ล้มเหลว เทียบคุณค่าอะไรไม่ได้เลยกับ 20 ปีแห่งความสำเร็จ
 
แล้วชีวิตของคุณหละ ล้มเหลวมากพอหรือยัง ?
****
ขอขอบคุณ นิตยสาร Financial Freedom เอื้อเฟื้อบทความ
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: SÁHsinha ;D on September 27, 2009, 09:45:05 PM
ตาลาย
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: ฃื่อปั๊บคับ นอร์เวย์ คับ on September 27, 2009, 09:47:35 PM
โห

ผู้พันแซนเดอร์จริงๆหรือ

ว่าแต่ ถ้าโดนไล่ออกจากทหาร ทำไมถึงได้เป็นถึงผู้พันล่ะนี่ = =?
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: AI.ITALIA#49 on September 27, 2009, 09:49:25 PM
ว้าววววววววว
กว่าจะดังไปทั่วโลก สุดยอด !


ปล.ตัวอักษรเล็กไปนิด = ='
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: YING :)) on September 27, 2009, 09:50:52 PM
สู้ชีวิต!!!

 :th_070_goodjob:

ตบมือๆๆๆๆๆ
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: BUNGKEE USA#49 on September 27, 2009, 09:54:56 PM
ตัวหนังสือเล็กได้ใจ ฮ่าๆ
เพ่งตั้งนานนนนน



Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: Sun In SaNtA MaRiA on September 27, 2009, 11:06:40 PM
โห

ผู้พันแซนเดอร์จริงๆหรือ

ว่าแต่ ถ้าโดนไล่ออกจากทหาร ทำไมถึงได้เป็นถึงผู้พันล่ะนี่ = =?
อาจจะเป็นสมญานามหรือไม่เค้าก็เรียกกันเองนะครับ อันนี้ผมไม่รู้ครับ
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: JRR ARG49# on September 27, 2009, 11:15:21 PM
ตัวเล็กไปจริงๆครับ

ผมอ่านลำบากเลย  สายตาไม่ดี
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: YING :)) on September 27, 2009, 11:31:08 PM
แว่นขยายช่วยท่านได้
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: [DE(AR]G49) on September 28, 2009, 12:21:54 AM
I'm Windows Se7en !!  :m087:
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: "Bellaa :)) {CZE 48} on September 28, 2009, 03:11:49 AM
เจ๋ง!
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: mixth on September 28, 2009, 03:41:06 AM
จำได้ว่าเค้าเสนอสูตรไก่ทอดกับบริษัทต่างๆมากมายด้วย แต่สุดท้ายล้มเหลว
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: [G] u i t a [R]*48 สวีเดนจ้ะ :) on September 28, 2009, 03:41:30 AM
ไก่อร่อย


เกิดมาท้อได้แต่ห้ามถอย
ล้มได้แต่ต้องลุกขึ้นสู้ต่อ

สู้โว้ย!
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: Sugar_cookie on September 28, 2009, 06:01:56 AM
สุดยอด ชีวิตเค้าทรหดดี
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: Hin USA~MO on September 28, 2009, 06:11:11 AM
เหมือนผู้อำนวยการโรงเรียนเคยมาบ่นให้ฟัง

ตอนที่บอกว่าต้องมีเป้าหมายในชีวิต
แล้วดันเล่าเรื่องนี้ไปครึ่งชั่วโมง   เหอๆ
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: underconstructionz on September 28, 2009, 07:02:29 AM
เหมือนผู้อำนวยการโรงเรียนเคยมาบ่นให้ฟัง

ตอนที่บอกว่าต้องมีเป้าหมายในชีวิต
แล้วดันเล่าเรื่องนี้ไปครึ่งชั่วโมง   เหอๆ

มีเล่า McDonald ด้วยป่ะ
555
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: FOLKINHO:bra49# on September 28, 2009, 08:04:25 AM
ชีวิตต้องสู่++
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: wawahk on September 28, 2009, 12:40:15 PM
แล้วลูกสาวล่ะ ?
หายไปเลย

.. แต่คนอะไร๊ ชีวิตช่างอับโชค
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: SÁHsinha ;D on September 28, 2009, 06:35:00 PM

มีเล่า McDonald ด้วยป่ะ
555

Old McDonald had a farm
Ee i ee i o
And on his farm he had some chicks
Ee i ee i o
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: JuNo-iji CRC#49 on September 28, 2009, 06:45:31 PM
กว่าจะประสบความสำเร็จได้ ต้องฝ่าฝันอะไรมามาก

เเต่บางคนยังไม่ได้เริ่มทำอะไรก็ท้อซะเเล้ว  _ _;;
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: ลิลลี่บราซิลสี่เก้า on September 28, 2009, 07:17:50 PM
สู้ชีวิตจริงๆ ดีแล้วที่ฆ่าตัวตายไปจริง
เพราะถ้าเป็นงั้นก็คงไม่มีวิ้งซ์แซ่บ !

อ่านกระทู้นี้แล้วหิว *O*
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: bEam.BRA49 ◕‿◕ on September 28, 2009, 07:21:18 PM
wowwww!!

สุดยอด
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: MINNIE<3 ORD-Bus2 #49 on September 28, 2009, 07:39:19 PM
เขาเริ่มต้นเขียนสิ่งที่เขาควรจะเป็น ชีวิตที่เขาควรจะมี    และสิ่งที่เขาปรารถนาในช่วงชีวิตสุดท้ายที่
เหลืออยู่

ชอบตงนี้อ่ะค่ะ

เด๋วเอาไปทำมั่ง
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: $ı|ʌ3ɹɐ0ɯ<qɹɐ#49 on September 28, 2009, 08:53:46 PM
3/4 ของชีวิต.....ล้มเหลว
อีก1/4 ของชีวิต .......ประสบผลสำเร็จ


...........มันเหมือนไม่คุ้มยังไงไม่รู้แฮะ....แต่น่านับถือครับๆ
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: pluplu France<3 on September 28, 2009, 11:11:05 PM
ชอบที่เค้าพยายามแล้ว พยายามอีกอ่ะ
Title: Re: คุณลุงKFCที่เรารู้จักและไปกินกัน
Post by: Bua* PER#49 :) on October 08, 2009, 10:28:44 PM
สุ้สุดจัยเกิด