มหาลัย มหาหลอก
เด็กชายบ้านนอก เด็กหญิงบ้านนา
รํ่าเรียนรู้ในวิชา
แต่จบออกมายังไม่มีงานทํา
ไม่มีงานก็ไม่มีเงิน
ออกเดินเดินเดินยํ่าสมัครงาน
สอบเท่าใดยังสอบไม่ผ่าน
มันหัวปานกลาง เขาเอาแต่หัวดีๆ
มีความรู้สู้เขาไม่ได้
เส้นเล็กเส้นใหญ่เส้นก๋วยจั๊บไม่มี
นามสกุลไม่สง่าราศี
เป็นลูกตามีเป็นแค่หลานยายมา
อนาคตคงหมดความหมาย
ใครจะรู้อยู่ไปวันๆ
กลางคืนหลับฝัน กลางวันนั่งดูดยา
ธูปเทียนก็หมดดอกไม้แห้งคาตา
เก็บตําหรับตําราชั่งกิโลขาย
ให้แข่งกันเรียนแล้วแข่งกันรวย
บ้างไปได้สวย บ้างไปได้เสีย
ออกยํ่าเดินทางร่างกายอ่อนเพลีย
หัวใจละเหี่ยละโหยหางานทํา
ยํ่าจนเท้าเป็นตุ่มตาปลา
รองเท้าบาจายังหมดความทนทาน
ไม่เห็นเหมือนคนโบรํ่าโบราณ
จบแล้วได้งานเป็นเจ้าคนนายคน
ผลิตผลบนความใฝ่ฝัน
ความจริงเรานั่นหลงลืมกันไป
มัวแต่ปลูกฝังค่านิยมนิยาย
ปริญญางมงายมหาลัยงมเงา
..........คาราบาว ฟีเว่อ!