AFSer Thailand Webboard
AFS Talk => Everything => Topic started by: SoRN-->ITaLY#49~~ on August 23, 2010, 02:48:28 PM
-
ก็ตามหัวข้ออ่า ก่อนดรอป ก่อนไป ใครโดนเพื่อนเซอร์ไพรซ์ไงบ้าง มาแชร์กันนน!!!!!!
-
^
^
พี่ศรได้เซอร์ไพรส์อะไรมางั้นเหรอ ท่าทางอารมณ์ดี
ของเรายังมิได้เซอร์ไพรส์อะไร เพราะยังไม่ได้บอกเพื่อน
รู้กันแค่วงสนิทๆ รอบอกตอนใกล้ไปจะได้ไม่ตะลึงกันมาก(รึเปล่า?)
แต่ตอนนี้คิวแน่นตัว*แอ๊กส์* ใครรู้ว่าเราไปก็จองตัวไปเลี้ยง งานนี้บวมแน่ 5555+
-
ไม่มีเซอร์ไพรส์เพราะไม่ได้ไปโรงเรียนมาเป็นเดือนแล้ว
และคงไม่ไปอีกถ้าไม่โดนแม่บังคับ ห้าห้าห้า ^^*
-
เพื่อน+ครูที่โครงการเรา (EEP BM) จัดงานให้เลยเพราะรุ่น ม.5 เราไป 7 คน! เป็น AFS 4 AISE 3
ตอนแรกฮาๆ สนุกกิน ถ่ายรูป บลาๆ ไปๆมาๆซึ้งมาก TT 55+ แต่มันยังไม่จบเพียงเท่านั้น เพราะใกล้ๆไปคงมีอีก ((ไปแอบได้ยินมา คึๆ))
-
เราจัด Farewell ตัวเอง 2 ครั้ง
กลับมา เพื่อนจัด Home coming ให้ 2 ครั้ง
เป็นการแลกเปลี่ยนที่ดี 555+
-
เราซื้อขนมมากินเลี้ยงกันที่โรงเรียน
เพื่อนกินแล้วไม่เก็บ ทิ้งให้เราเคลียร์ห้องคนเดียว =A="
แต่ของขวัญที่ได้ก็น่าประทับใจมาก ;'DD
-
ศรคงประทับใจที่โดนใช่มะ 555555 >W<
-
เพื่อนมันหลอกง่ะ
หลอกให้ไปคุยกะอาจารย์
แล้วมันก็ล่อไปที่ห้อง
ในห้องมี
มี
มี
เพื่อนเขียนกระดานไว้เต็ม
แล้วมันก็ร้องเพลงกัน
โคตรซึ้ง
ปล นำโดย จขกท
ปล๒ ไอศรโดนไงวะ? โยนสระอะมีบาเหรอ
-
เยอะมาก แต่อันนี้ประทับใจสุด
พึ่งรู้ตอนตัวเองกำลังจะเดินเข้าเกตวันบิน
ว่าเพื่อนมันทำเฟรนชิพเล่มใหญ่มากสองเล่มยื่นให้เรา
เล่มแรกจากเพื่อนทั้งกลุ่ม (กลุ่มเรากลุ่มใหญ่มากมีกันเกือบยี่สิบคน) มีรูปเราแปะที่เคยถ่ายคู่กับเพื่อน ๆ
ความทรงจำต่างๆ ตอนไปเที่ยวด้วยกัน คือเราเป็นคนชอบเขียนนู่นเขียนนี่ เวลาเขียนก็เอาไปให้เพื่อน
บางทีมันเป็นแค่เศษกระดาษที่ฉีกมาจากสมุดวิทย์ฯ
แต่เพื่อนเราคนนึงเอาที่เราเคยเขียนมาทั้งหมดสามปี แปะลงไปในหน้าคู่นึง บางแผ่นเราจำมันไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยเขียน
เล่มที่สองจากเพื่อนกลุ่มอื่น ครูและคนที่เราแอบชอบ(เขียนหน้าสุดท้ายซะด้วย)
ลองอ่านของบางคนเขียนวันที่วันที่เขียนไปด้วย เราอ่านแล้วอึ้ง
เพื่อนเราตั้งใจทำให้เราตั้งแต่วันที่เรารู้ว่าเราติดเอเอฟเอส (แบบเราไปปลายกุมภา บางคนทำตั้งแต่ปลายสิงหาหรือตุลาไรงี้)
เราอ่านทั้งหมดตอนอยู่บนเครื่อง อ่านแล้วน้ำตาไหล ให้ความรู้สึก พาฉันกลับไทยเดี๋ยวนี้เลย
ไม่อยากจากพวกมันไปเลย แต่ตอนนี้ก็กำลังจะกลับไปหาพวกมันอีกรอบแล้วล่ะ : )
-
ต : พ.สรุปวันนี้แกมาส่งชั้นได้ป่าววะ
พ.: เฮ้ย แกไปไม่ได้อ่ะ ม. กับ ป.ก็อาจจะไปไม่ได้ อ่านหนังสือสอบไม่ทันแล้วเว้ย
ต : อ้อ อืมๆ ไม่เป็นไรๆ
ต : ก. วันนี้แกมาป่ะ พ. มันไม่มาส่งแล้วอ่า
ก. : ไปๆ เนี่ยกำลังนั่งแท๊กซี่ไปคนเดียว แอร์พอร์ตลิ้งค์มันปิด
ต. : โอเคๆ
10 นาทีต่อมา
ก : แกอยู่โรว์ไหน อยู่สนามบินแล้วเนี่ย
ต : โรว์ R อ่ะ
5 นาที ต่อมา
เพื่อนสามคนที่บอกมาไม่ได้ แล้วก็อีกคนที่ไม่ได้กล่าวถึงมากระโจนใส่หลังร้องเซอร์ไพรส์ อืมมมมม ตูว่าแล้วว
แล้ววันที่ดร็อป ก็มีเพื่อนกับรุ่นพี่มาบูมสายกับโรงเรียนให้
แต่ก็ไม่ได้นัดไปกินไหนกันนะ แบบไม่ได้คิดจะทำไรล่วงหน้ามันเลยเป็นแบบนี้ไปเลย ฮ่าๆ
แต่แค่นี้ก็ซึ้งแล้ว รักสุดๆด้วย
-
เพื่อนซื้อ Ripcurl ให้
แบบกรี๊ดมากกกก
เพราะเคยอยากได้ แต่ไม่ซื้อ 555
สวยแต่แพงไง 55555
แล้วมันเซอไพรส์ 555555
แล้วก็มีซื้อสร้อยกะต่างหู
เพื่อนบอกไว้ใส่งานพรอม 5555
แบบตอนให้คือปิดตาแล้วใส่ให้ 55555
-
เดินเข้าไปในห้องเรียนแล้วเจอเพื่อนทุกคนในรุ่นมารวมตัวยืนล้อมรอบห้องเรียน(มันอัดกันเข้าไปได้ไง = =?)
..ก้าวเข้าห้องปุ๊ปเพื่อนก็ร้องเพลงให้ปั๊ป เมดเลย์มาก็ซึ่งจับใจ <3 และก็ของขวัญที่เพื่อนทำให้ บางคนที่แทบไม่เคบคุยกัยก็มีมาให้..อึ้ง ทึ่ง ซึ้ง เกิ๊นนนนนนนนนนนนน
-
มีเซอร์ไพร์สก็ เพื่อนยกกันมาครึ่งห้อง แล้วก็ห้องข้างๆอีก 15 คน ครูประจำชั้นก็มาส่ง ในวันที่ไปสนามบิน ไม่นึกว่าจะมามากมายขนาดนี้
แต่ที่ตกใจกว่าคือ Sup'K มาส่งด้วย!
-
ก่อนหน้าวันบินสองเดือนทะเลาะกับเพื่อนที่สนิทที่สุด และก่อนวันบินสามวัน
ก็ส่งเมลขอโทษเรื่องทุกอย่างที่ทำไป ไม่ได้หวังว่าเค้าจะอ่านด้วย
พอเช้าอีกวัน เค้าก็ส่ง msg. มาขอโทษเหมือนกัน
จากนั้นก้ส่งข้อความหากัน กับโทรศัพท์คุยกัน นั่นมันคือเรื่องเซอร์ไพรส์อันแรก
พอวันบินตอนกำลังจะไป เพื่อนคนนึงก็เดินทางมาส่งด้วยตัวเอง ตอนนั้นแบบนับถือใจมากๆ
เพราะรอบบินเรามันดึก แต่ก็ยังลงทุนมาส่ง
แล้วก็เอาจดหมายกับกล่องที่พับนกมาให้ ตอนนั้นก็อยากเอาไปทั้งหมดแต่มันทำไม่ได้
ก็เลยเก็บซองจดหมายทั้งหมดลงกระเป๋า แล้วค่อยมาเปิดอ่านที่บราซิล
ตอนนั้นก็ไม่คิดว่าจะทำให้ด้วย เซอร์ไพรส์มากๆ
พอได้มาอ่านจดหมายทั้งหมด รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก อย่างน้อยก็ยังมีบางสิ่งไว้อ่านเวลาเศร้า
เหมือนมีคนอยู่ข้างๆเหมือนกัน :smiley:
และข้อความสุดท้ายในโทรศัพท์ก็คือข้อความของคนที่ทะเลาะกันมาสองเดือน
จดหมายก็อ่านทุกคนนะ เพียงแต่อ่านของเค้าคนนั้นบ่อยที่สุด และบางคืนก็ยังฝันถึงอยู่เลย
อาจจะดูธรรมดาสำหรับคนอื่นนะ แต่สำหรับเรานั่นมันที่สุดจริงๆ :laugh: :laugh:
-
มีเซอร์ไพร์สก็ เพื่อนยกกันมาครึ่งห้อง แล้วก็ห้องข้างๆอีก 15 คน ครูประจำชั้นก็มาส่ง ในวันที่ไปสนามบิน ไม่นึกว่าจะมามากมายขนาดนี้
แต่ที่ตกใจกว่าคือ Sup'K มาส่งด้วย!
ใช่ ซุปเคมา โคตรงง
-
ja plaek mai ta kor borg wa
MAI MEE!
-
ซุปเคลำเอียงเอาของมาให้แต่ไอเจกะซันกุไม่ได้ไรเลยยย อย่างน้อยวาสลีนก้อยังดี55
-
ของเราโดนเพื่อนล้อมวงร้องเพลงให้ แล้วมันก็ปิดตาเรา เอามือเราไพล่หลัง เอาริบบิ้นเราไปมัดข้อมืออีกที
แล้วมันก็นับ 1-3ให้เราเปิดตา ยังไม่ทันจะเปิดตาอ่ะ มันเอาถุงน้ำโยนใส่เรา ตอนนั้นอยู่กัน 10กว่าคนอ่ะ กลายเป็นเป้านิ่งเลยเรา
แบบ เปียกมากกกกกกกก แล้วมันก็ร้องเพลงอีกที เหมือนจะเป็นการปิดบัญชีไงไม่รู้ แกล้งคนอื่นไว้มากเกิ๊นนนนนน^^
-
วันนี้ถูกล่อลวง เพื่อนบูมให้กลางร.ร. แบบไม่อายใครเล๊ยTT เสียงดังสุดๆมีกรี๊ดด้วย ><
แล้วก็รวมถ่ายรูปบลาๆๆ รู้สึกจะหลายครั้ง คึๆ
-
มีเซอร์ไพร์สก็ เพื่อนยกกันมาครึ่งห้อง แล้วก็ห้องข้างๆอีก 15 คน ครูประจำชั้นก็มาส่ง ในวันที่ไปสนามบิน ไม่นึกว่าจะมามากมายขนาดนี้
แต่ที่ตกใจกว่าคือ Sup'K มาส่งด้วย!
กุก็ไปส่ง !
-
ของเราโดนเพื่อนล้อมวงร้องเพลงให้ แล้วมันก็ปิดตาเรา เอามือเราไพล่หลัง เอาริบบิ้นเราไปมัดข้อมืออีกที
แล้วมันก็นับ 1-3ให้เราเปิดตา ยังไม่ทันจะเปิดตาอ่ะ มันเอาถุงน้ำโยนใส่เรา ตอนนั้นอยู่กัน 10กว่าคนอ่ะ กลายเป็นเป้านิ่งเลยเรา
แบบ เปียกมากกกกกกกก แล้วมันก็ร้องเพลงอีกที เหมือนจะเป็นการปิดบัญชีไงไม่รู้ แกล้งคนอื่นไว้มากเกิ๊นนนนนน^^
โหดจริง แต่ก็เห็นด้วยว่าเป็นการคิดบัญชี
-
( สี่แปดแจมด้วย )
คือเราบินดึก ตีหนึ่งอะ ก็นั่งรถสนามบินพร้อม ๆ กับเพื่อน(สนิทๆ)เลย พ่อแม่นั่งหน้า เราห้าคนอัดกันข้างหลัง 555 เมื่อยโคตรร
แต่พอไปถึง เพื่อนเราก็บอกว่า เดี๋ยวอีกกลุ่มนึงก็จะมาอีกหกคน แล้วคือกลุ่มนี้แบบ ก็คือสนิทถ้าเทียบกับคนอื่นในห้อง แต่ไม่นึกว่าพวกมันจะมาส่งเหมือนกัน
มันมาถึงสนามบินก็นั่งเล่น ซื้อมาม่ากิน ตีแบตกัน ( - -" ) เราเห็นแล้วก็ยิ้มออก เพราะบรรยากาศที่เราเจอในห้องเรียน มันอยู่ที่นี่แล้ว
แล้วเพื่อนเราที่นั่งรถมาด้วยกัน ตอนแรกนัดมันที่เซ็นทรัล แต่มันก็มาช้ากว่าที่นัดไว้ ก็เข้าใจว่ารอเพื่อนอีกคน
แต่คือไม่ใช่ พวกมันไปซื้อสมุดมาเล่มนึง แล้วก็วาดรูปเล่น เหมือนที่เราทำตอนอยู่ในห้องเรียน แล้วก็ซื้อผ้าพันคอมาให้ด้วยอีกผืน
ส่วนคุณแฟน ที่สนามบินก็ยื่นโน้ตเปียโนให้สองแผ่น เราก็งง ๆ ว่าเราไม่ได้เล่นเปียโน พี่เค้าเล่น แต่เราก็ไม่ได้ถามอะไรแล้วรับมา สรุปว่ามีจดหมายอยู่ข้างในอีกแผ่นนึง ( กล้ามากกก ต่อหน้าพ่อแม่ 555 )
ก็จดหมายฉบับนั้นแหละ อ่านตอนนั่งรอขึ้นเครื่อง ร้องไห้เป็นเขื่อนแตก =A=
ก่อนไปน่ะไม่ค่อยเซอร์ไพรส์ มันมาเซอร์ไพรส์กันตอนกลับ
คือก่อนไปประมาณสัปดาห์นึง แบบอีกไม่กี่วันจะดรอป เราดันมีเรื่องกับอาจารย์ เพื่อนกลุ่มนึงเลยพากันไม่ชอบหน้าเราไปด้วย หมูกะทะเลี้ยงส่งเลยมีแต่พวกสนิท ๆ กับพวกที่ไม่คิดอะไร
แต่ตอนกลับนี่ ก็มีหมูกะทะเลี้ยงรับอีก แล้วเพื่อนแต่ละคนมันเข้ามหาลัยไปแล้วแต่ยังไม่ได้รวมตัวเจอกันเลย แต่แปลกคือวันนั้นเพื่อนที่ไม่ชอบเรา มันก็มา แล้วก็คุยกับเราแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ่ายรูปกัน นั่งโต๊ะเฮฮากันตามปกติ
โอ๊ยยย คิดถึงเพื่อน
-
บูมในห้องสมุด เอาแป้งปะหน้าในห้องสมุด คือตอนแรกมันทำเป็นโกรธเราไง เหมือนจะบิ๊วๆให้ร้องไห้
แต่เรามันเซอร์ไพรซ์คนมาเยอะ เลยรู้ เอออ มันจะเซอร์ไฟรส์เรา
เราเลยไม่มีน้ำตาซักหยด หัวเราะอย่างเดียว55555
แต่ก็ขอบคุณเพื่อนมากๆอ่ะ ^^
-
ซุปเคลำเอียงเอาของมาให้แต่ไอเจกะซันกุไม่ได้ไรเลยยย อย่างน้อยวาสลีนก้อยังดี55
กุได้วาสลีนมาขวด นอกนั้นให้แม่ขนกลับบ้านหมด 555555
มีเซอร์ไพร์สก็ เพื่อนยกกันมาครึ่งห้อง แล้วก็ห้องข้างๆอีก 15 คน ครูประจำชั้นก็มาส่ง ในวันที่ไปสนามบิน ไม่นึกว่าจะมามากมายขนาดนี้
แต่ที่ตกใจกว่าคือ Sup'K มาส่งด้วย!
กุก็ไปส่ง !
จริง 5555
-
อยากเล่าบ้าง มันก็ดูธรรมดาๆ อ่านะ แต่ก็ดีใจมากอะ
ก็คือเหมาร้านอาหารมาห้องใหญ่ๆ(ขอบอกว่าใหญ่มาก) แล้วก็บอกให้เราไปกินอาหาร แล้วหารเงินรายหัวกัน เราก็ไปใช่ปะ มีบางคนที่มาไม่ได้แต่อยากเลี้ยงเราก็เลยมาก่อนงานเริ่มหกโมง ก็พาเราไปกินเค้ก ซื้อเยลลี่ แล้วก็ออกให้เราหมด (เหมือนเกาะเพื่อนผู้หญิงกินไงไม่รู้ว่ะ ฮ่าๆ) พอกินเสร็จก็ขับมอไซไปส่งเพื่อน รอเพื่อนกลับหมด ก็ไปที่งานของตัวเอง พนักงานร้านบอกว่า เป็นเจ้าของงานใช่มั้ย มีคนมาหนึ่งคนเอง เราก็อ้าว แย่ละสิ ถ้าพวกมึงไม่มา กูก็ต้องจ่ายค่าห้องนะ ก็แบบกังวลนิดนึง พอเปิดห้องไปก็พบว่า มีคาราโอเกะ เวทีเล่นดนตรี บุ๊ฟเฟ่ต์ ที่แปลกก็คือ คนที่มาคนแรกนั้น เป็นคนที่เราไปมีเรื่่องชกต่อยกับมันนี่หว่า = = ก็เอาเยลลี่ฟรีที่ได้มาสองกระปุกให้มันหนึ่งกระปุกแล้วบอกว่า กูกะแล้วว่ามึงต้องมา กะจะซื้อให้มึงเพื่อขอโทษ แล้วมันก็ป้อนเยลลี่ให้คาปาก(อย่างเกย์ว่ะ) แล้วสักครู่ก็ร้องคาราโอเกะในงานสองคน จนคนอื่นๆมา แล้วเพื่อนที่เราทะเลาะอีกคนก็มา ก็เอาเยลลี่ให้แล้วขอโทษ หลังจากนั้นก็กินข้าว ร้องเพลง ถ่ายรูป ปลอบเพื่อนที่ร้องไห้ แล้วตอนสุดท้าย ก็ให้เรานั่งกลาง เพื่อนๆยืนล้อมวงกัน แล้วให้เราร้องเพลงอะไรไม่รู้อะ(ประกอบหนังความจำสั้น รักฉันยาว อะไรสักอย่าง) แล้วบางคนก็ร้องไห้ เราไม่ร้องว่ะ แล้วมีแต่คนเอาของขวัญมาให้ แล้วตอนร้องเพลงก็ผ้าสีแดงๆมาให้ ในนั้นเป็นคำอวยพรบ้าง ด่าบ้าง บอกว่าอย่าลืมกัน เราก็เอามาผูกคอแหละ แต่ไม่ได้อ่านเยอะ ขี้เกียจอ่าน มาอ่านอีกที ที่บราซิล พอจบงานก็กลับบ้าน แกะของขวัญ บางคนก็ซื้อของแพงให้ แล้วคนก็ให้เกือบทุกคน จนคิดหนัก กลับไปจะเอาาไรฝากเพื่อนดีวะเนี่ย แล้วตอนวันบิน เพื่อนสนิทเราและครอบครัวเราก็มาส่งที่สนามบินด้วย รู้สึกสุขที่จะได้หนีทุกอย่างที่ไทย รู้สึกทุขที่ต้องจากพ่อแม่ไป ฮ่าๆ แต่ก็ดีใจมาก นึกว่าจะไม่มีคนชอบเรา ไม่มีคนอยากจะคบเรา ที่ไหนได้ เพื่อนเรารักเรา มีแต่เราที่คิดไปเอง
I love you very much my friendssss!!!